To był przełom. Pamiętam jak dziś. 2002 rok. Premiera Ratcheta and Clanka. Szok, zachwyt i ślinotok gwarantowany. Recenzję rozpływały się do superlatyw. Nawet do dziś, dla wielu ta część jest najlepsza. Sentymentalnie. Kolejne części jedynie trochę rozwijały idee. Poszły bardziej w stronę strzelanek. Ta część jest idealnie wyważona.

Na planecie Ratcheta rozbił się statek. W środku był mały robocik O imieniu Clank. Samolocik był już nie do naprawienia dwójka po małym wydarzeniu (nie będę już spoilerować) zaczyna... ratować świat. Banalna fabuła? Prawda, ale dialogi czasem rozbawiają człowieka. Ale nie to oczywiście stanowi o sile napędowej Ratcheta. Jest to GAMEPLAY. Nieskazitelny, przyjemny i interesujący gameplay. Mnóstwo broni, (robociki rulez), wiele odmian przeciwników oraz różnorodne poziomy to coś co przyciąga zawodowego Gracza.

Gra jest też długa i dość wymagająca. Wady? No właśnie, tu mnie masz. Ciężko znaleźć jakąś wadę! Można powiedzieć - chciałbym JESZCZE większą grywalność, ale tak można ze wszystkim. Nawet grafika nie kłuje w oczy. Perełka na PS2. Polecam.